تأثیرگذاری مداخلات روانی- اجتماعی و حمایت اورژانس اجتماعی وکانون اصلاح و تربیت در پیشگیری از وقوع جرم از کودکان بزهکار و آسیب دیده در نظام آیین دادرسی کیفری جدید

نویسندگان

    بهجت پریزاد * کارشناسی ارشد ، گروه حقوق کیفری و جرم شناسی ، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی ، نیشابور، ایران. Parizad.insurer1012@gmail.com

کلمات کلیدی:

مداخلات رواني, اجتماعي, اورژانس اجتماعي , کانون اصلاح و تربیت , کودکان بزهکار و آسیب دیده در نظام دادرسی کیفری

چکیده

کودکان و نوجوانان مهم‌ترین سرمایه و منابع انسانی هر جامعه‌ای محسوب می‌شوند. دوران کودکی به عنوان دوره شکل‌گیری شخصیت انسان، به ویژه در جامعه ایران که جمعیت آن را جمعیتی جوان تشکیل می‌دهد، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.. مددکاران اجتماعی با بهره‌گیری از آموزه‌های علوم روانشناسی، جامعه‌شناسی و... و همچنین رعایت اصول مختلف حرفه‌ای مانند اصل پذیرش و اصل فردیت و ارائه خدمات متنوع، در صدد کمک به نظام عدالت کیفری هستند. آن‌ها با استفاده از روش‌هایی که در شناخت افراد دارند، می‌توانند در ارائه پاسخ‌های متناسب با شرایط فردی، خانوادگی و اجتماعی کودک کمک مؤثری کنند و همچنین با نظارت بر اجرای احکام، کودک را تا مرحله تکمیل بازپروری و توانبخشی همراهی کنند. متأسفانه در ایران، به دلیل فقدان نظام عدالت کیفری ویژه کودکان از یک سو و فقدان خدمات مددکاری نظام‌مند در چارچوب نظام عدالت کیفری از سوی دیگر، مددکاران اجتماعی در حال حاضر خدمات منسجمی را در چارچوب نظام کیفری به کودکان بزه دیده و بزهکار ارائه نمی‌دهند. با این حال، وجود خلاء قانونی در این حیطه، زمینه را برای تدوین «لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان» و لایحه رسیدگی به جرایم علیه کودکان و نوجوانان فراهم کرده است. در لوایح مذکور، حضور مددکاران اجتماعی و تعامل آن‌ها با مراجع قضایی در مراحل مختلف فرآیند کیفری، مانند مرحله پلیس، مرحله تعقیب و صدور و اجرای احکام، در چندین ماده به رسمیت شناخته شده است. بنابراین، علیرغم تأکید فراوان بین‌المللی بر حمایت از کودکان و استفاده از دادرسی‌های افتراقی برای آن‌ها در مراحل مختلف فرآیند کیفری، هنوز شاهد شکل‌گیری چنین نظامی در حقوق ایران که با استانداردهای بین‌المللی مطابقت داشته باشد، نبوده‌ایم. از این رو، این مقاله به بررسی تأثیر مداخلات روانی-اجتماعی اورژانس اجتماعی و کانون اصلاح و تربیت بر پیشگیری از جرم و حمایت از کودکان بزهکار و آسیب‌دیده در نظام عدالت کیفری ایران مطابق با قانون جدید آیین دادرسی کیفری می‌پردازد. یافته‌ها حاکی از آن است که اگر برنامه‌ها و اقدامات آموزشی و فرهنگی کانون اصلاح و تربیت با رویکردی رشدمحور و آموزش‌محور در جهت اصلاح، بازپروری، تربیت و بازسازی شخصیت آسیب‌دیده بزهکار عمل کند.

دانلودها

دسترسی به دانلود اطلاعات مقدور نیست.

مراجع

Bagheri, N. (2018). Iran's Criminal Policy on Sexual Abuse: Counteraction and Prevention. Scientific-Legal Quarterly of Qanoon Yar, 6, 420.

Barati, A. (2017). The Role of the Welfare Organization in Preventing Child Abuse in Alborz Province. Quarterly Journal of Alborz Police Knowledge, 16, 21.

Carillo, R. (2002). Early Psycho-Social Intervention in Preventing Criminal Behavior. Legal Research Journal(35-36), 267-295.

Farjad, M. H. (1984). Social Pathology and Sociology of Deviations. Badr Publishing.

Hosseinzadeh, A., & Mirzaei Aghaei, H. (2012). Risk Factors and Protective Factors in Juvenile Delinquency. Monthly Journal of Correction and Rehabilitation(138), 16-20.

Javan Jafari Bojnourdi, A., & Ghatlouei Torghei, S. l. (2024). The Role of Social Workers in the Juvenile Justice System for Victimized Children and Adolescents. Defender Lawyer Journal(15), 92-93.

Kashfi, S. S., & Asanlou, A. (2011). The Role of Social Workers in Preventing Juvenile Delinquency. Women's Police Studies(14), 61-77.

Khosroshahi, G. (2011). Crime Prevention in Quranic Teachings. Journal of Strategic Management Research(30 & 31), 55-73ER -.

Mahdavi, M. (2011). Crime Prevention (Developmental Prevention).

Mansouri, M. (2007). Collection of Welfare Laws and Regulations. Tehran: National Welfare Organization.

Mir Kamali, S. A., & Hosseini, A. (2015). Correctional and Rehabilitation Centers from the Perspective of Developmental Prevention.

Mir Mohammad Sadeghi, H. (2003). Crime Prevention. Quarterly Journal of Social Security Studies, Pre-Issue 2.

Mousavi Chelak, H. (2009). Statistical Analysis of Social Issues in Iran (Volume 2: Violence and Theft). Tehran: Chelak Publishing.

Na'mati Rezaei, D. (2006). Causes of Juvenile Delinquency. Correction and Rehabilitation Journal(53), 7.

Najafi Abrandabadi, A. H. (2011). Fair Crime Prevention. SAMT Publishing.

Niazpour, A. H. (2012). Criminological Duties of the Judiciary Under the Fifth Economic, Social, and Cultural Development Plan. Judiciary Legal Journal(80), 195-220.

Sabouri-Pour, M., & Hagbin, F. e. (2023). Innovations and Challenges of the Child and Adolescent Protection Act in Preventing Child Abuse. Journal of Nations Research, 22(53), 507-538ER -.

Shariat, H. (2004). Alternative Punishments for Juvenile Offenders and Their Comparison with International Documents. Faculty of Law, University of Tehran].

Sharif Zari, Z. (2008). Protection of Victimized Children in the Criminal Justice Process of Iran and England. Faculty of Law, Shahid Beheshti University].

Torkashvand, F. (2013). Examining the Prevalence of Child Abuse and Some Demographic Factors Affecting It Among Third-Year Middle School Students in Zanjan. Journal of Rafsanjan Medical Sciences, 12, 448.

دانلود

چاپ شده

۱۴۰۳/۰۹/۲۹

ارسال

۱۴۰۳/۰۶/۱۰

بازنگری

۱۴۰۳/۰۷/۲۵

پذیرش

۱۴۰۳/۰۸/۱۰

شماره

نوع مقاله

مقالات

ارجاع به مقاله

پریزاد ب. (1403). تأثیرگذاری مداخلات روانی- اجتماعی و حمایت اورژانس اجتماعی وکانون اصلاح و تربیت در پیشگیری از وقوع جرم از کودکان بزهکار و آسیب دیده در نظام آیین دادرسی کیفری جدید. دانشنامه فقه و حقوق تطبیقی، 2(3)، 17-40. https://jecjl.com/index.php/jecjl/article/view/60

مقالات مشابه

1-10 از 138

همچنین برای این مقاله می‌توانید شروع جستجوی پیشرفته مقالات مشابه.