پیشگیری اجتماعی از جرم در محله سعدی شیراز
کلمات کلیدی:
پیشگیری اجتماعی, پیشگیری غیر کیفری , محله سعدی, شیرازچکیده
بزهکاری پدیده‌ای اجتماعی است که همه جوامع بشری از دیرباز با آن روبرو هستند اغلب صاحبنظران حقوق کیفری معتقدند درصورتی که ضمانت اجراهای کیفری، کارکرد پیشگیرانه نداشته باشند، اجرای آن‌ها فایده‌ای نخواهد داشت اما در قرن حاضر و به دنبال تحولات جامعه و ظهور مؤلفه‌های جدید در زیست انسانی، تجربیات عملی حاکی از این است که کارکردهای نظام عدالت کیفری در استفاده از مجازاتِ صِرف به منظور مقابله و سرکوب بزهکاری، ناکارآمد می‌باشد به همین دلیل، نظام‌های سیاست جنایی مختلف، به بهره جُستن از ابزارهای پیشگیری غیرکیفری (کُنشی) روی آورده‌اند. شهرک سعدی به عنوان یکی از مناطق حاشیه نشین شیراز در سال‌های اخیر به عنوان یکی از مناطق جرم‌خیز و مجرم پرور استان فارس شناخته شده است. نظر به اینکه بررسی آمار وقوع و کشف جرم نمایانگر این است که بکارگیری شیوه‌های کیفری (واکنشی) تاکنون مهارگر جرایم ارتکابی در این محله نبوده، فلذا در این پژوهش با استفاده از مفاهیم، مؤلفه‌ها و شاخه‌های پیشگیری اجتماعی (به عنوان یک پیشگیری غیر کیفری)، برخی از نتایج و اقدامات موفق صورت پذیرفته در قالب شیوه‌های پیشگیری و مقابله با ارتکاب جرم با روش کتابخانه‌ای، توصیفی ـ تحلیلی، تشریح شده است. در نهایت می‌توان از پیشگیری غیر کیفری به عنوان یک راهبرد مؤثر در راستای کاهش جرم در محله سعدی نام برد.
دانلودها
مراجع
Asghari, A., & Sarmadi Valeh, A. (2012). Social Crime Prevention in the Fifth Development Plan Law. Criminal Law Teachings, 4, 143-166.
Ashrafi, M., & Azam, D. (2003). Victims and Families. Basirat, 10(30-31), 241-265.
Babaei, M. A. (2011). Globalization of Crime: A Necessity for Criminological Studies and Research. Criminal Law Teachings, 8(1), 115-136.
Borhani, M. (2009). Iran's Criminal Policy Regarding Prostitution. Quarterly Journal of the Cultural and Social Council of Women, 12(45), 7-42.
Cario, R. (2001). Early Psychological-Social Intervention in Preventing Criminal Behaviors. Translated by Ali Hossein Najafi Abrandabadi, 35-36, 267-304.
Haffarian, L., Aghaei, A., Kajbaf, M. B., & Kamkar, M. (2009). Comparing Quality of Life (and Its Dimensions) in Divorced and Non-Divorced Women and Its Relationship with Demographic Characteristics in Shiraz. Knowledge and research in applied psychology, 41, 64-86.
Jalali Farahani, A. H., & Bagheri Asl, R. (2007). Social Prevention of Cyber Crimes and Deviations. Majlis and Research, 14(55), 121-155.
Khajeh Nouri, B., & Dehghani, R. (2016). Adolescent Problems and Their Relationship with the Family Institution (Case Study: Parental Conflicts and Adolescent Mental Health). Biannual Journal of Sociology of Social Institutions, 3(7), 37-66.
Khosroshahi, G. (2009). Secondary Prevention of Crime and Deviance in Quranic Teachings. Scientific Research Quarterly on Social Welfare, 9(34), 245-274.
Naderi, A., Shirali, E., & Ghasemi Kafroudi, S. (2014). Examining Neighborhood Attachment and Its Role in Social Participation (Case Study: Ne'matabad Neighborhood). Journal of Social Development Studies in Iran, 6(3), 7-20.
Paknahad, A. (2023). Principles of Criminology (Vol. 1). Mizan Publishing.
Shayegan, F., & Asgharzadeh, S. (2015). The Role of Public Participation in Social Crime Prevention of Drug-Related Crimes. Quarterly Journal of Social Health and Addiction, 5(2), 69-86.
Taqipour, A. (2019). Non-Criminal Crime Prevention in the Constitution of the Islamic Republic of Iran. General Knowledge Quarterly, 8(24), 1-18.
United Nations. (2004). UN Anti-Corruption Toolkit Third Edition. Vienna.
Yousfi, M., & Paydar Fard, A. (2023). Effective Components in Crime Prevention (Vol. 1). Adl-e Qanun Publishing.
Zolfaghari, H., & Fa'al, S. (2015). Examining the Role of Police in Social Crime Prevention (Case Study: Districts 2 and 12 of Tehran). Journal of Social Welfare, 41, 29-52.
دانلود
چاپ شده
ارسال
بازنگری
پذیرش
شماره
نوع مقاله
مجوز
حق نشر 1403 مائده رحیمی, علیرضا صالحی (نویسنده)
این پروژه تحت مجوز بین المللی Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 می باشد.
