بررسی حقیقت عشق وتاثیربر نگاه بشردوستانه بکتاشیه با تکیه بر آثار یونس امره

چکیده

عشق، به‌عنوان یکی از ارکان عرفان اسلامی، در سلوک معنوی و اجتماعی  بکتاشیه جایگاهی والایی دارد. در این مکتب، عشق نه صرفاً احساسی زودگذر، بلکه مسیری متعالی برای نیل به قرب الهی و وصول به حق‌تعالی از طریق عشق به انسان ها است. اشعار یونس امره، عارف نامدار بکتاشی، با بیانی ساده، ژرف و تأثیرگذار، در تکیه‌های بکتاشی نفوذی گسترده یافته و بازتابی از این حقیقت متعالی را در آناتولی و بالکان به نمایش گذاشته است. از این‌رو، پژوهش حاضر با بهره‌گیری از روش کتابخانه‌ای و رویکرد تحلیلی، به بررسی مفهوم و جایگاه اقسام عشق در اشعار یونس امره پرداخته و آن را به‌مثابه حقیقتی موجد و تحول‌آفرین در خلقت و حیات معنوی انسانها و ایجاد صلح معنوی و نگاه بشر دوستانه در جوامع بشری مورد کاوش قرار داده است. در اندیشه یونس امره، پیوندی عمیق و ناگسستنی میان عشق به انسان‌ها، عشق به پیامبر اکرم (ص) و عشق به ذات اقدس الهی برقرار است. عشق مجازی، که در محبت و دوستی با انسان‌ها تجلی می‌یابد، منزلگاه آغازین سلوک عرفانی است. این عشق، در ادامه، با دل‌بستگی به پیامبر (ص) – که واسطه خلقت و هدایت‌گر به‌سوی حق است – تکامل یافته و در نهایت، در مقام عشق الهی به اوج خود می‌رسد. این سیر، که با فنا فی‌الله به کمال می‌انجامد، غایت سلوک معنوی انسان را در مکتب بکتاشی رقم می‌زند که باعث رواداری و ارتباط با اصل محبت و عشق به بشریت می باشد.