تحلیل فقهی قاعده "ما لایدرک کله لایترک جله" در حوزه سیاستهای اجتماعی
کلمات کلیدی:
قاعده , فقه اسلامی, سیاستهای اجتماعی, عدالت اجتماعی, محدودیت منابع, کرامت انسانیچکیده
قاعده "ما لایدرک کله لایترک جله" یکی از اصول اساسی فقه اسلامی است که در بسیاری از مسائل اجتماعی و سیاسی کاربرد دارد. این قاعده بهویژه در سیاستگذاریهای اجتماعی و تصمیمگیریهای مرتبط با توزیع منابع محدود اهمیت ویژهای دارد. در این مقاله، به تحلیل فقهی و کاربردی این قاعده پرداخته شده و نقش آن در تنظیم سیاستهای اجتماعی با تمرکز بر شرایط محدودیت منابع و امکانات مورد بررسی قرار گرفته است. بررسیهای تطبیقی نشان میدهند که این قاعده در مذاهب مختلف اسلامی از جایگاه قابلتوجهی برخوردار است و میتواند بهعنوان ابزاری عملی برای حل مسائل اجتماعی معاصر مورد استفاده قرار گیرد. همچنین، رابطه این قاعده با اصولی نظیر عدالت، کرامت انسانی و رفع نیازهای اساسی جامعه، از دیگر جنبههای مورد تحلیل قرار گرفته است. در نهایت، این مقاله پیشنهادهایی برای استفاده مؤثر از این قاعده در سیاستگذاریهای اجتماعی ارائه میدهد و محدودیتها و چالشهای موجود در استفاده از آن را نیز بررسی میکند. بهطور کلی، نتیجهگیریها نشان میدهند که استفاده از این قاعده نیازمند رویکردی میانرشتهای و علمی است تا بتواند به بهبود شرایط اجتماعی و تحقق عدالت اجتماعی کمک کند.